عنب (انگور)
به كسر عين و فتح نون و بای موحده، لغت عربي است به فارسي انگور و به تركي اوزم و به هندي داك نامند.
ماهيت آن: میوه معروفی از درخت تاك كه رز نيز می نامند به وجود می آید که تابستانی و زمستاني ميباشد و تابستانی آن را انواع و دسته های بسيار است. بهترين آن سفيد رسيده شيرين شاداب است که دانه های بزرگی دارد كه پوست آن رقيق و تخم آن كوچك و دانههاي آن از نظر مقدار مساوي باشند و درهم طپيده در خوشه نباشند و خوشه آن باريك نباشد و لطیف ترین همه عسكري و صاحبي و ريش بابا و کشمشی كه رازقي نامند پس انواع ديگر و كشمشي بسيار شيرين و لطيف است.
طبيعت آن: گرم وتر
افعال و خواص آن:
جلادهنده پوست و منضج .
سريع الانحدار و كثيرالغذا یعنی از نظر غذایيت بهترین میوه است .
توليدکننده خون صالح است .
معتدل کننده و تصفیه کننده خون غلیظ است.
دفع کننده مواد سوداوي و سوخته .
مصلح سینه و ریه .
چاق کننده بدن .
زياده كننده چربی کلیه است مشروط بر اینکه طریقه مصرف آن اینگونه باشد که آب آن را بخورند و پوست آن را بيندازند.
مضرِ معده مرطوب و معده هایی که تولید باد می کنند هست.
مصلح آن: قبل از خوردن یک قاشق مربا خوری آبلیموی طبیعی و بعد از خوردن زيره و رازيانه است به جهت آنکه بادشکن است.
معنی بعضی اصطلاحات غریب:
منضج: هر دارویی که خلط را پخته کند وآماده کند برای دفع
سريع الانحدار: سریع در قعر معده جا می گیرد.