هوالعلیم
مالیخولیا(نوعی افسردگی)
گونه ای از امراض عصبی است که با اختلال قوای عضلانی و مغزی همراه است و معمولاً در دنباله ٔ فلج عمومی یا زیر شکنجه ٔ شدید روحی و جسمی (محبوسانی را که شکنجه ٔ شدید می دهند) و یا بر اثر مرض صرع یا در اشخاص هیستریک و یا بطور مادرزادی پدید می آید. مبتلایان به این مرض گاه از خوردن و آشامیدن خودداری می نمایند به نحوی که به حالت مرگ می رسند و گاهی خودکشی می کنند.
شخصی که دچار این بیماریست، همیشه هراسان و ترسو است و پیوسته فکرهای باطل و پوچی که از روی عقل نباشد می کنند.
علت مادی این بیماری، سودایی که از سوختن اخلاط اربعه است می باشد یعنی سودای ناشی از صفرا، خون، بلغم و خود سودا.
علامت آنکه از صفرای سوخته باشد:
1- دائم خشمگین می باشد.
2- بدون سبب بر مردم غضب می کند و خشم می گیرد.
3- و در حرکتها و کارها سرعت دارد.
علامت آنکه از خون باشد:
1- رنگ چهره سرخ رو به سیاهی است.
2- بدون علت می خندند.
3- و با خود حرف می زنند و آواز می خوانند.
علامت آنکه از بلغم باشد:
1- رنگ چهره تیره یعنی به رنگ سرب است.
2- خواب بسیار دارند.
3- بسیاری آب دهان
4- تنبلی و سستی تمام بدن
علامت آنکه ازسودای سوخته باشد: نزدیک به بلغم سوخته است.
برای معالجه ٔ این بیماران استراحت کامل و مسافرت به نقاط خوش آب و هوا و جدا بودن از افراد دیگر و از حوادث، لازم است. این معالجه باید با تجویز داروهای مقوی قوای دماغی و تدابیر غذایی همراه باشد.
کابوس یا خوابهای ترسناک 