نوشیدن آب در ماه مبارک رمضان از دیدگاه طب سنتی

به نام خدا

(وَ لِكُلِّ شَیْ‏ءٍ زَكَاةٌ وَ زَكَاةُ الْأَبْدَانِ الصِّیَامُ) الكافی ج 4 ص62                                      

برای هر چیزی زکات است و زكات بدن هم روزه گرفتن است

یکی از ویژگی های خاص روزه داری غلبه مزاج گرم و خشک است که در ریزترین و در بین سلولهای بدن آتشی مقدس و پاک کننده ای ایجاد می کند و بدین ترتیب آنچه از طریق مسهل، انفیه، حجامت، زالو درمانی، حقنه، آبزن، قی آور ها و .... هنوز پاکسازی کامل نشده است بوسیله روزه پاکسازی شده و پس از گذشت یکماه از زمان روزه داری، روزه دار با بدنی جوان و نو مانند آن که تازه خلق شده زندگی جدیدی را شروع می کند، مشروط بر اینکه حد اقل در خوردن و آشامیدن تدابیر آن را رعایت نماید.

با توجه به طبع و مزاجی که بر اکثر مردم روزه دار غالب می شود عطش فراوانی در این ماه مبارک پیدا می کنند و مسئله ای که باید یاداور شد اینکه موقع افطار در اکثر مساجد با نوشیدنی سرد  روزه خود را باز می کنند که این عمل عوارضی چند به دنبال دارد که خود را ملزم دانستم تا نکاتی را برایتان بیان کنم تا در صورتیکه خسروان صلاح مملکت خویش را به حفظ تندرستی دانستند آنرا جامه عمل بپوشانند که به شرح ذیل می باشد:

1-باز کردن روزه با هر نوع نوشیدنی سرد به علت نبود غذایی که با آن مخلوط شود و گرمای بالای معده بعد از روزه داری مضر است و باعث می شود که آب سرد به اعضای رئیسه مانند مغز، کبد و قلب نفوذ کرده و موجب ضعف حرارت غریزی آن گردد.

2-اگر موقع افطار عطش بسیار باشد برای رفع آن کمی آب گرم بنوشید، یا پای خود را درون آب خنک بگذارید، یا هوای خنک استنشاق کنید، یا کمی آب خنک مزمزه کنید، یا به خوردن عسل یا خرما که باعث ذوب شدن و لطیف شدن و از بین رفتن آن خلطی که باعث عطش شده، شوند.

3-خوردن آب پیش و پس از غذا هضم را با مشکل روبرو می کند.

4-آشامیدن آب در بین غذا مضر است و باعث پراکنده شدن غذا در معده شده و مانع جمع شدن غذا در قعر معده می شود که هضم در آنجا قویتر است به خصوص در افراد سردمزاجی که معده سرد دارند.

5- آب سرد بعد از خوردن شیرینی یا ترشی و بعد از میوه ها بخصوص میوه هایی مرطوب باعث فساد معده می شود.

6-به سرعت آب ننوشید بلکه بتدریج و حداقل در سه نفس بیاشامید.

7-بهترین زمان آشامیدن آب زمانیست که غذا از دهانه معده گذشته باشد.

8-آب در وسط خواب و بعد از خواب به جهت مواردی که ذکر شد و آنکه باعث ایجاد امراض عصبی مثل سستی اعضاء و رعشه و امثال اینها می گردد مضر است.

منبع:            کتاب حفظ الصحه ناصری، نوشته محمدکاظم گیلانی، طبیب ناصرالدین شاه قاجار